تحلیل تکنیکال شاخص کل بورس

تحلیلی بر روند تکنیکال شاخص کل بورس

 

طی دو سال گذشته صحبت از شاخص کل و نقاط حمایتی و مقاومتی آن بسیار پر رنگ تر شده است تا جایی که این روزها شاهد آن هستیم که نزدیک شدن شاخص به سطوح حمایت و مقاومت اعلامی با واکنش سریع سرمایه گذاران رو به رو می شود.

 

طی دو سال گذشته صحبت از شاخص کل و نقاط حمایتی و مقاومتی آن بسیار پر رنگ تر شده است تا جایی که این روزها شاهد آن هستیم که نزدیک شدن شاخص به سطوح حمایت و مقاومت اعلامی با واکنش سریع سرمایه گذاران رو به رو می شود. این واکنش سریع به سطوح اعلام شده از سوی برخی علاقه مندان و تحلیلگران غالباً نوپا در عرصه تکنیکال منجر به اعتبار بخشی کاذب به این سطوح گردیده است.

در واقع به جای آنکه تحلیل تکنیکال برآیند نظرات و رفتار بازار را شناسایی کند خود تبدیل به یک فرایند رفتارساز در بازار گردیده که مصداق بارز نعل وارونه زدن است.

تکنیکال مبتنی بر شناخت الگوها و روندهایی هست که در گذشته رخ داده اند و پس از شکل گیری آنها روندهای خاصی از قبیل صعودی، نزولی، خنثی در قالب تحرکات قیمتی خاصی مشاهده شده است، لذا انتظار می رود که در صورت شکل گیری مجدد این الگوها، انتظار حرکتی مشابه قبل را با لحاظ درصدهای متفاوتی از خطا داشته باشیم.

تحلیل تکنیکال در زمره قدرتمندترین ابزار تحلیل در بازارهای مالی دنیاست که قادر به شناسایی و تخمین برآیند حجم انبوهی از اخبار بنیادین مرتبط با کالا، ارز و سهام مورد تحلیل و نیز برایند رفتار و واکنش سرمایه گذاران به این اخبار به منظور شناسایی روندهای قیمتی محتمل در آینده است اما یکی از پیش فرض های اصلی اعتباردهی به این الگوها آن است که تمامی این الگوها می بایست در بازاری با عرضه و تقاضای واقعی، بدون دستکاری و با حجم قابل قبول صورت گیرد که البته در مورد بسیاری از سهام حاضر در بورس ایران تا حدود زیادی قابلیت اتکا دارد.

 

اما در مورد تحیل تکنیکال شاخص کل با چند مشکل حاد مواجهیم:

 

مشکل اول:

ما با شاخصی سر و کار داریم که سود نقدی را در خودش انبار کرده است. این امر منجر به آن شده است که عدد شاخص در عددی بسیار فراتر از آن چیزی که می باید باشد قرار گیرد که این امر سطوح واقعی و مناطق پرپتانسیل بازگشتی و .... را کاملا خدشه دار می کند.

 

مشکل دوم:

ما با سهامی در شاخص مواجه هستیم که در زمان خود اثرشان را بر شاخص گذاشته و سپس متوقف یا اخراج گردیده اند و اثر آنها با همان قیمت بسته شدن در شاخص باقی مانده است. به عنوان مثال شرکت های پالایشگاهی در نزول شاخص همراه آن نبوده اند حال آنکه در صعود شاخص نقش داشته اند.

 

مشکل سوم:

ما در شاخص کل اثر برخی از سهام را شاهدیم که در عرضه اولیه به شکل صحیح قیمت گذاری نگردیده اند و پس از عرضه اولیه با رشدی عجیب بخش بزرگی از رشد شاخص را رقم زده اند. به عنوان مثال سهام شرکت پالایشگاه بندرعباس به گواه بسیاری از تحلیلگران در قیمتهایی کمتر از یک پنجم ارزش ذاتی خود عرضه گردید و به دلیل وزن قابل توجه آن در شاخص کل، بخش مهمی از رشد شاخص را به نام خود ثبت کرد.

 

مشکل چهارم:

برای جلوگیری از ریزش شاخص، 10ها بار بر روی سهام مختلف، معاملات بلوک در بازار عادی و در درصدهای مثبت انجام گرفته است. به عنوان مثال شخص حقیقی یا حقوقی الف در 4 درصد مثبت بازه روز سهمی را به شخص حقیقی یا حقوقی ب واگذار نموده و در قبال آن سهمی دیگر را در مثبت 4 خریداری نموده است. از آنجایی که اکثر سهامی که اینگونه معاملات بر روی آنها صورت گرفته در زمره سهام بزرگ بازار سرمایه هستند لذا متناسب با وزنشان شاخص را مثبت نموده یا از منفی شدن آن به شدت کاسته اند.

 

مشکل پنجم:

حجم مبنا به خصوص در سهام بزرگ در شرایط قفل شدن در صف خرید یا فروش، قیمت واقعی سهم و به تبع آن، اثرگذاری این سهم بر شاخص کل در روز مذکور را بارها و بارها نشان نداده و فیلتر نموده است که این امر نیز تحلیل قیمتی و به ویژه تحلیل زمانی تکنیکال را دچار خدشه می سازد.

 

در موارد ذکر شده فوق عرضه و تقاضای واقعی دچار اختلال شدید است. حال این سوال مطرح است که تحلیلگران و علاقه مندان تکنیکال چگونه بدون در نظرگیری پیش فرض­های اصلی تحلیل تکنیکال، بر روی این ناشاخص فعلی اقدام به شناسایی روندهای آتی، موج شماری، رسم الگوهای هارمونیک، الگوهای کلاسیک و غیره نموده و عددهای به دست آمده را به عنوان حمایت، مقاومت و .... به وفور در رسانه های مختلف بازتاب می دهند.

 

این گونه عدد دهی ناشی از تحلیل های بی پشتوانه منجر به بر هم خوردن ذهن و روان بازار، شرطی نمودن آن، بی اعتمادی به تحلیل به ویژه تحلیل تکنیکال و نهایتاً بر هم خوردن تعادل بازار خواهد شد.

 

اندکی تامل کنیم.

 

محمد صابونچی (مدیر سرمایه گذاری شرکت سرمایه گذاری صندوق بازنشستگی کشوری)

منبع: بورس نیوز